25 mrt Wat leert de koers ons over feedback?
In de aanloop naar hét wielermonument van het jaar – De Ronde Van Vlaanderen – sta ik graag even stil bij fietsen en feedback.
Een inspirerende coach leerde me dat een fietstocht en terugkoppeling heel wat gemeen hebben. Dit zijn de vier inzichten die de koers mij bijbrengt over feedback.
Feedback is niet positief of negatief
Tijdens een fietstocht geeft de weg je heel wat informatie. Een put in het wegdek of een bult, kasseien of asfalt, een scherpe bocht of een brede baan, het zijn allemaal signalen. Op een brede vlakke baan, kan je eens goed doortrekken. Als je handig bent maak je een jump over de put. Bij een scherpe bocht, stuur je bij. En daar is niets positief of negatief aan. Het zijn gewoon gegevens die je helpen om je rijstijl aan te passen.
Met feedback is het net hetzelfde. Het is niet meer dan informatie die je helpt om te navigeren. Vergeet dus het concept van positieve en negatieve terugkoppeling. Bekijk gewoon welke signalen jij krijgt of die je wil geven. De ontvanger kiest uiteindelijk zelf hoe hij/zij best omgaat met die informatie.
Nuttige informatie komt hier en nu
De weg wacht niet op het juiste moment om je feedback te geven. De bult, de bocht of de wegversmalling kondigt zich onmiddellijk aan. Zo kunnen we er ook direct mee aan de slag.
Met het geven van feedback, hebben we het soms moeilijk. Het is niet het juiste moment. Het zal zichzelf wel oplossen. We willen de relatie niet beschadigen. We zijn bezorgd dat de andere het verkeerd zal opnemen. En dus sparen we de boodschappen op en op een dag ontploft het. Alles komt er dan uit, in algemene termen, uitvergroot, emotioneel en persoonlijk. Meestal is dat een grote verrassing voor de ontvanger van de feedback. Het voelt aan als oude koeien uit de gracht halen. Informatie waarmee je iets kan doen, komt best direct en niet na de feiten. Stel jij feedback soms uit. Probeer dan eens de EN/EN techniek die je in het artikel Coachend leiderschap met feedback als GPS vindt.
Constructieve feedback is helder
De kasseien die zich aandienen zijn niet wollig. De “doek doek” in je achterwiel laat er geen twijfel over bestaan. De kinderkopjes komen binnen, je voelt ze in elke vezel van je lichaam.
Omdat we de andere niet willen bruuskeren, bedekken we feedback al eens onder een laagje suiker. Dat is een gemiste kans want hoe minder franjes, des te groter de leercurve. Om een klare terugkoppeling te geven helpt het feedback frame om duidelijke structuur te geven aan je gesprek.
De sterkste feedback is zelfreflectie
Veel rust wordt de renners niet gegund na een koers van pakweg 250 kilometers. Met de microfoon onder de neus komen de vragen. Hoe zat je in de koers? Wat had je anders kunnen doen? Ben je tevreden met die tweede plaats?
Ook naast het parcours is het stimuleren van zelfreflectie een krachtige vorm van feedback. Dat kan je simpelweg doen door na een meeting, een presentatie of afronding van een project je medewerker de vraag te stellen : “Hoe denk je zelf dat je het er vanaf gebracht hebt?” Het vraagt weinig tijd en het helpt je medewerker om zelf kritisch na te denken over wat er goed ging en waar er nog winst kan geboekt worden.
Feedback helpt om in koers te blijven en de bestemming te bereiken.
Wil jij graag de feedbackvaardigheden van je team versterken. Dat kan met de praktische teamworkshop : “Hoe zal ik het zeggen?”. Meer informatie? contacteer me voor een vrijblijvend gesprek.
Geen reactie's